چرا باید همیشه مطلبی نوشته شود یا گفته شود تا کسی ببیند دریای متلاطم زندگی کسی را...
چرا باید همیشه یکنفر برنده باشد و یکنفر بازنده...
چرا باید عده ای آرزوی بهشت کنند وقتی در دنیا در جهنمند؛ عده ای آرزوی بهشت کنند وقتی در دنیا در بهشتند...
سکوتم را به باران هدیه کردم
وجودم را به دریا هدیه کردم
شکستم، تو ندیدی تکه هایم
برایت روز و شبها گریه کردم
پاورقی نامه:
توی چشمهایت تصویر خودم را دیدم
تصور کردم که آن تصویر از قلبت آمده
بیچاره دلم مثل کودکی که پدر فقیرش به او قول دوچرخه می دهد، آرزوی برآورده شدن آرزویم را دارد
خیلی قشنگ بود...مخصوصا شعرت...
منم اپم عزیزم...بیا نظراتم بگو
خواهش میکنم...
اومدم ... خیلی باحال بود...
متن قشنگی بود مخصوصا خط آخرش.
بیچاره دلم...
دلشو به چیه ما خوش کرده؟؟!(دل و می گم آ)
ممنونم....
سلام.ایشالا همه ارزوهای خوبتون براورده بشه. موفق باشید.
سلام...
مرسی
شما هم همینطور
راسی
اصفاهانی میباشم
زنده باد هممممممممه اصفاهانی ها