اولین بار...

داشتم وبلاگ گردی میکردم، رفتم وبلاگ به قلم آنها که به بهشت نمیروند، پست " اولین بار... " را خوندم.دلم نیومد من هم ننویسم.

اولین باری که عاشق شدم،

اولین باری که از ته دل گریه کردم،

اولین باری که چیزی من را داغون کرد،

اولین باری که از ترس؛ صدای لرزش استخوانهایم را شنیدم،

اولین چیزی که آنچنان من را تحت تاثیر قرار داد که هنوز وقتی به فکرش میوفتم گریه میکنم:

بعدازظهر یکروز پائیزی سال 84 ، وقتی که خواب قمربنی هاشم حضرت ابوالفضل العباس(ع) را دیدم.

پاورقی نامه:

ای ماه بنی هاشم؛ خورشید لقا عباس

ای نور دل حیدر؛ شمع شهدا عباس

از محنت و درد و غم؛ ما رو به تو آوردیم

دست همه ما گیر؛ از بهر خدا عباس