عجایب کودکی دیدم در این شهر....!!!!!

خودمونیه:

(این مطلب یه ذره غیراخلاقیه)

میخواستم برم مسجد جامع.گفتم اول برم توالت بعد دوباره وضو بگیرم و برم نماز جماعت.

به میمنت و مبارکی همه توالت ها خراب و افتضاح بود الی یکیش.

همون یکی هم قبل از من یه بنده خدایی رفته بود داخلش.من هم منتظر موندم تا بیاد بیرون.

آخ آخ آخ... الهی چشمتون روز بد نبینه...  صداهایی شنیدم که هر زنه حامله ای میشنید همونجا بچه ش را مینداخت.انگار که جنگ جهانی سوم شروع شده باشه.

من یه چیزی میگم... شما یه چیزی میشنوی.... صدای انفجار میومد نه یکی ، نه دو تا ، همینطور پشت سر هم.....

بعدازچند دقیقه دیدم داره صدای در میاد.وقتی در باز شد چیری که دیدم باعث نیم ساعت هنگ شدن مغزم شد.یه پسر بچه 6 الی 7 ساله کوچولو مچولو اومد بیرون....!!!!!

من هنوز مونده ام اون همه بـ........ کجای معده اون جا شده بود؟؟؟؟؟؟!!!!!!

انتخاباتیه:

پیروزی آقای مهندس محسن صرامی ( پسرخاله پدرم) در انتخابات مجلس شورای اسلامی را تبریک میگم.

خدا را شکر نمردیم و دیدیم برای اولین بار یکنفر بدون چاپلوسی و پاچه خواری بتونه وارد مجلس بشه.

انشالله که همیشه موفق باشه.بگو انشالله...

پاورقی نامه:

تو همانی که دلم لک زده لبخندش را
او که هرگز نتوان یافت همانندش را
منم آن شاعر دلخون که فقط خرج تو کرد
غزل و عاطفه و روح هنرمندش را
مادرم بعد تو هی حال مرا می پرسد
مادرم تاب ندارد غم فرزندش را
عشق با اینکه مرا تجزیه کرده است به تو
به تو اصرار نکرده است فرآیندش را
قلب ِ من موقع اهدا به تو ایراد نداشت
مشکل از توست اگر پس زده پیوندش را
حفظ کن این غزلم را که به زودی شاید
بفرستند رفیقان به تو این بندش را
منم آن شیخ سیه روز که در اخرعمر
لای موهای تو گم کرد خداوندش را