یادش بخیر.......

یادش بخیر......

انگار همین دو روز پیش بود که وارد دانشگاه شدم.خیلی زود گذشت.هم خاطرات تلخ داشت، هم خاطرات شیرین.ولی اینقدر خاطرات شیرینش زیاد بود که باعث میشه تلخهاش از یادم بره.

یادش بخیر......

هفته اول تونستم بچه هایی که اخلاقشون با من یکی بود را پیدا کنم و باهاشون رفیق بشم.حتی واسه خودمون هم یه تیم تشکیل دادیم.طی کمتر از یک ترم هم تیم ما شد زبان زد خاص و عام و شد آچار فرانسه دانشگاه.......

یادش بخیر......

این دانشگاه اولمه

دانشگاه علمی کاربردی مهستان سبز شمال تنکابن

حالا چرا گفتم دانشگاه اولم...

چون فقط دو ترم اونجا درس خوندم و ترم سوم و چهارما انتقالی گرفتم و رفتم دانشگاه فرهنگ وهنرواحدسه محمودآباد.البته عکس از اون دانشگاه دارم ولی از بس که کلاسش پایینه عکسش را نمیزارم

اینم عکس بچه های تیممون:

از بالا سمت راست: رامین صف شکن(شیراز)- فرشاد اسماعیل نژاد(نوشهر)- محمد مهدی کیا(تهران)

اون  که پایین تر از همه ایستاده هم خوده خودمم

البته آخر ترم یک هم یه نفر دیگه به تیممون اضافه شد.اونم کسی نیست به غیر از علی شکوری بچه دوهزار تنکابن(پسر مودب و با حال)