تهمت...

شیشه پنجره‌ام از نفس سایه شکست

آن طرف بغض غریبانه همسایه شکست

فصل خورشید شد و ذوق لطیفی نشکفت

غزل عاطفه را شاعر بی مایه شکست

مهر تو زینت آیینه احساس دل است

حرمت آینه و این همه آرایه شکست

چشم تو سوره عشقی است پُر از آیه یأس

بارها قلب من از خواندن هر آیه شکست

به نگاه من و تو تهمت شهوت زده اند

کمر عشق ازین تهمت بی پایه شکست

مدتی گر چه از آن واقعه تلخ گذشت

مانده بر شیشه اشعار دلم جای شکست